KOSC 1 neemt afscheid van vijf spelers
- Geplaatst op 17-06-2024
Tot teleurstelling van vele trouwe supporters heeft KOSC afscheid genomen van de Vierde Klasse. In de nacompetitie verloor het met 1-0 van SC Neede en dus wacht in het seizoen 2024/2025 de Vijfde Klasse. De selectie van KOSC heeft afgelopen vrijdag een ander afscheid ‘gevierd’, want vijf spelers hebben aangegeven om een andere uitdaging te zoeken. Floran Olde Klieverink, Jari Leussink, Mats Brons en de broers Gijs en Rens Oortman maken volgend seizoen om uiteenlopende redenen geen deel meer uit van KOSC 1.
Aanvoerder Fabian Harperink sprak de scheidende spelers toe en hij had zich terdege voorbereid. Van iedere speler noemde en roemde hij de kwaliteiten, maar ook het aantal wedstrijden en doelpunten.
“Floran olde Klieverink, in Agelo en Ootmarsum is deze familie bekend als ‘Asman’, kwam op latere leeftijd bij KOSC. Hij speelde in de jeugd bij ATC ’65 en BWO. Zijn ouders verhuisden naar het ouderlijk huis van pa Ido in Agelo waar ook zijn opa Henk heeft gewoond. Vanaf dat moment zette hij zijn voetbalcarrière voort bij KOSC waar hij onder trainer Rob Roelofs als achttienjarige zijn debuut maakte in het eerste van KOSC. Een bijzonder moment, want Floran trad in de voetsporen van opa Henk en papa Ido. Deze telg uit de Olde Klieverink familie studeert in Rotterdam en hij heeft gekozen om zijn maatschappelijke carrière voorrang te geven en dus voetbalt hij het komend seizoen in Rotterdam.
Ook Jari Leussink neemt afscheid en zet in Zwolle een verdere stap in zijn leven. Als 17-jarige maakte hij op een koude zondagmiddag zijn debuut in KOSC 1 tegen de Tukkers. Na een verblijf in Amerika kwam Jari terug bij KOSC om onder Peter de Vries zijn rentree in de selectie te maken. Jari bleek talentvol, maar miste door blessures in de afgelopen seizoenen de nodige wedstrijden. Toch heeft hij veel betekend voor KOSC 1.
Voor Mats Brons kwam het einde aan zijn voetbalcarrière veel te vroeg. Op zijn achttiende verjaardag maakte hij zijn debuut in de bekerwedstrijd tegen Fleringen. Trainer Peter de Vries gooide hem voor de leeuwen. Het noodlot sloeg toe in 2019 toen Mats zijn voorste kruisband afscheurde. In 2020 stond je weer op het veld met als trainer Rob Roelofs. Mats regelde ook veel voor het team en was daarnaast in het veld een aanvallend ingestelde speler. Hij stak veel energie in zijn spel en was daardoor vaak dreigend en zorgde daarmee dat niet alleen hij, maar ok zijn medespelers in kansrijke positie kwamen. Dit seizoen ging het helaas opnieuw mis. In de laatste bekerwedstrijd raakte Mats geblesseerd, maar hij knokte zich terug. Op 20 februari sloeg het noodlot opnieuw toe en bleek opnieuw een kruisband afgescheurd. Einde carrière en dat op 23-jarige leeftijd. Het is een hard gelag, maar Mats heeft in die jaren dat hij speelde toch veel indruk weten te maken.
Ook de knieproblemen van Gijs Oortman zijn bekend. Ook hij gold als een groot talent binnen KOSC. Richard de Boer bracht hem als 17-jarige binnen de lijnen in het eerste en dat was nog in de Tweede Klasse periode. Een fijne voetballer met een mooie traptechniek en veel spelinzicht. Ook Gijs raakte zwaar geblesseerd aan zijn knie. Een bijna twee jaar lange revalidatie volgde. Daarna leek hij uit te groeien tot een vaste waarde, maar opnieuw speelde de knie op. Het afgelopen seizoen trad hij toe tot de staf van KOSC 1. Dat bleek niet zijn roeping en dus neemt ook hij afscheid als speler en staflid van KOSC 1.
Zijn broer Rens debuteerde in 2015 in de Tweede Klasse voor KOSC 1.
Herman Hegeman liet hem invallen in de wedstrijd tegen Helios. Hij ontpopte zich tot een leergierige en multifunctionele speler, die op meerdere posities uit de voeten kon. Als linksback maakte hij de meeste indruk door zijn tegenstander weinig kansen te bieden en ook aanvallend van meerwaarde tee kunnen zijn. Ook bij Rens ontstonden er knieklachten, die hij, ondanks het willen revalideren, nooit echt te boven kwam. Toch heeft hij acht seizoenen in het eerste mogen spelen. Dat doet de selectie pijn, maar Rens zeker.
Afscheid nemen is nooit leuk, maar KOSC moet verder en dan wacht ook nog eens het afscheid van aanvoerder Fabian Harperink. Op zaterdag 22 juni wacht hem een afscheidswedstrijd en deze wordt op grootse wijze opgezet, want deze speler verdient het om als mister KOSC afscheid te mogen nemen van het eerste van de Ootmarsumse voetbalvereniging.
Bron: InenOmOotmarsum
Aanvoerder Fabian Harperink sprak de scheidende spelers toe en hij had zich terdege voorbereid. Van iedere speler noemde en roemde hij de kwaliteiten, maar ook het aantal wedstrijden en doelpunten.
“Floran olde Klieverink, in Agelo en Ootmarsum is deze familie bekend als ‘Asman’, kwam op latere leeftijd bij KOSC. Hij speelde in de jeugd bij ATC ’65 en BWO. Zijn ouders verhuisden naar het ouderlijk huis van pa Ido in Agelo waar ook zijn opa Henk heeft gewoond. Vanaf dat moment zette hij zijn voetbalcarrière voort bij KOSC waar hij onder trainer Rob Roelofs als achttienjarige zijn debuut maakte in het eerste van KOSC. Een bijzonder moment, want Floran trad in de voetsporen van opa Henk en papa Ido. Deze telg uit de Olde Klieverink familie studeert in Rotterdam en hij heeft gekozen om zijn maatschappelijke carrière voorrang te geven en dus voetbalt hij het komend seizoen in Rotterdam.
Ook Jari Leussink neemt afscheid en zet in Zwolle een verdere stap in zijn leven. Als 17-jarige maakte hij op een koude zondagmiddag zijn debuut in KOSC 1 tegen de Tukkers. Na een verblijf in Amerika kwam Jari terug bij KOSC om onder Peter de Vries zijn rentree in de selectie te maken. Jari bleek talentvol, maar miste door blessures in de afgelopen seizoenen de nodige wedstrijden. Toch heeft hij veel betekend voor KOSC 1.
Voor Mats Brons kwam het einde aan zijn voetbalcarrière veel te vroeg. Op zijn achttiende verjaardag maakte hij zijn debuut in de bekerwedstrijd tegen Fleringen. Trainer Peter de Vries gooide hem voor de leeuwen. Het noodlot sloeg toe in 2019 toen Mats zijn voorste kruisband afscheurde. In 2020 stond je weer op het veld met als trainer Rob Roelofs. Mats regelde ook veel voor het team en was daarnaast in het veld een aanvallend ingestelde speler. Hij stak veel energie in zijn spel en was daardoor vaak dreigend en zorgde daarmee dat niet alleen hij, maar ok zijn medespelers in kansrijke positie kwamen. Dit seizoen ging het helaas opnieuw mis. In de laatste bekerwedstrijd raakte Mats geblesseerd, maar hij knokte zich terug. Op 20 februari sloeg het noodlot opnieuw toe en bleek opnieuw een kruisband afgescheurd. Einde carrière en dat op 23-jarige leeftijd. Het is een hard gelag, maar Mats heeft in die jaren dat hij speelde toch veel indruk weten te maken.
Ook de knieproblemen van Gijs Oortman zijn bekend. Ook hij gold als een groot talent binnen KOSC. Richard de Boer bracht hem als 17-jarige binnen de lijnen in het eerste en dat was nog in de Tweede Klasse periode. Een fijne voetballer met een mooie traptechniek en veel spelinzicht. Ook Gijs raakte zwaar geblesseerd aan zijn knie. Een bijna twee jaar lange revalidatie volgde. Daarna leek hij uit te groeien tot een vaste waarde, maar opnieuw speelde de knie op. Het afgelopen seizoen trad hij toe tot de staf van KOSC 1. Dat bleek niet zijn roeping en dus neemt ook hij afscheid als speler en staflid van KOSC 1.
Zijn broer Rens debuteerde in 2015 in de Tweede Klasse voor KOSC 1.
Herman Hegeman liet hem invallen in de wedstrijd tegen Helios. Hij ontpopte zich tot een leergierige en multifunctionele speler, die op meerdere posities uit de voeten kon. Als linksback maakte hij de meeste indruk door zijn tegenstander weinig kansen te bieden en ook aanvallend van meerwaarde tee kunnen zijn. Ook bij Rens ontstonden er knieklachten, die hij, ondanks het willen revalideren, nooit echt te boven kwam. Toch heeft hij acht seizoenen in het eerste mogen spelen. Dat doet de selectie pijn, maar Rens zeker.
Afscheid nemen is nooit leuk, maar KOSC moet verder en dan wacht ook nog eens het afscheid van aanvoerder Fabian Harperink. Op zaterdag 22 juni wacht hem een afscheidswedstrijd en deze wordt op grootse wijze opgezet, want deze speler verdient het om als mister KOSC afscheid te mogen nemen van het eerste van de Ootmarsumse voetbalvereniging.
Bron: InenOmOotmarsum